Białe Koszary, ostródzka perełka urbanistyczna

Po 1990 roku i upadku Związku Radzieckiego, przyszedł czas euforycznego upojenia „końcem historii” i powszechnej, acz naiwnej wiary we wieczną szczęśliwość pod berłem świata liberalnego. Nastał czas likwidacji polskiej armii i co za tym idzie, garnizonów na wschodniej flance. Białe Koszary, jednostkę 3732, czyli dawny pułk czołgów, zlikwidowano ostatecznie w 2001 roku. Wtedy, miłująca pokój Rosja dożynała ostatnie reduty Czeczenów... A Ostróda dostała do dyspozycji zabytkowy i świetny architektonicznie kwartał w centrum miasta. Powstała szansa, ale też kłopot. Wpierw wykorzystywano tę przestrzeń do sporadycznych przedsięwzięć koncertowych, czyli Reggae Festival i Festiwal Muzyki Tanecznej.

Po wnikliwej analizie konserwatorskiej podjęto decyzję o renowacji całego kompleksu z przeznaczeniem, głównie, na cele społeczne. Cześć działek sprzedano inwestorom prywatnym do zabudowy mieszkalnej i użytkowo - handlowej. Prace rozpoczęły się w 2009 roku i finalnie, swoje siedziby pozyskało Starostwo, Sąd Rejonowy, Gmina Wiejska oraz Centrum Użyteczności Publicznej. Renowacja została przeprowadzona bardzo pieczołowicie, z wykorzystaniem nowoczesnych materiałów i technik tradycyjnych. Deweloperzy, całkiem zgrabnie wpisali się w przestrzeń. Miasto pozyskało imponujące architektonicznie centrum urzędniczo - handlowe. Dawne stajnie – garaże czołgowe, stopniowo remontowane, niedługo zamkną całość założenia.

Białe Koszary stały się teraz miejskim centrum urzędniczym, handlowym, ale też kulturalnym. Z woli historycznych przypadków, Ostróda zyskała bardzo mocny atut turystyczny, unikalny w skali kraju.

Pierwsze koszary garnizonowe powstały w Ostródzie już w latach czterdziestych XIX wieku. Niestety, te unikatowe budynki nadal czekają na pomysł i finansowanie. Koszary Czerwone, przeznaczone dla pułku piechoty, pobudowano na przełomie XIX/XX wieku. Po wojnie służyły do szkolenia wojskowych kierowców. W 2011 mieliśmy już tak przyjacielskie kontakty z Putinem, że zlikwidowano również, ten drugi ostródzki garnizon. Kompleks jest pod ochroną konserwatorską. Długo czekał na decyzje i koncepcje zagospodarowania. Otrzeźwienie nastąpiło na skutek realnego zagrożenia i decyzją ministra obrony, koszary zostały przekazane Batalionowi Czołgów K2, wchodzącym w skład 16 Dywizji Zmechanizowanej. I tak Ostróda wróciła do prawie dwustuletniej, garnizonowej tradycji.

Historia Białych Koszar, to zabiegi mieszczan o pozyskanie kolejnego garnizonu, a była to wielka dla miasta gratka. Garnizon dawał mieszkańcom wymierne korzyści. Aprowizacja i wszelkie zaopatrzenie, czyli praca. Decyzja zapadła w 1909 roku i budowa ruszyła z kopyta w 1912, by po 14 miesiącach, koszary były gotowe na przyjęcie pułku artylerii polowej. Projektantem był świetny architekt, najprawdopodobniej, Friedrich Heitmann, projektant ostródzkiego Gimnazjum, obecnego liceum im. Jana Bażyńskiego. Kompleks obejmował bloki koszarowe, stajnie, warsztaty i wszelkie budynki niezbędne dla sprawnego funkcjonowania garnizonu.
Po zajęciu Ostródy przez wojska sowieckie, koszary uległy nieznacznym dewastacjom. Od 1951 roku stacjonowało już Wojsko Polskie. Mieliśmy tu wojska czołgowe, artylerzystów i kilka innych mniejszych ugrupowań. Jednostka była integralnym elementem życia mieszkańców. Do 2001 roku.